متعاشی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) ( از «ع ش و» ) شب کوری نماینده از خود. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آن که بر خود شب کوری می بندد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || کسی که خود را کور و نابینا و نادان می نمایاند. ( ناظم الاطباء ). تجاهل کننده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعاشی شود.
