متعازی

لغت نامه دهخدا

متعازی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) همدیگر را صبر کردن فرماینده. ( آنندراج ). یکدیگر را تسلی دهنده و امر به صبر و شکیبائی نماینده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعازی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس