متعارک

لغت نامه دهخدا

متعارک. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) مالنده گوش ، و گوشمال دهنده. || خراشیده و محو و مندرس کننده. و رجوع به «عر»» شود. || حاجت روائی کننده و کامیاب شونده. ( آنندراج ) ( غیاث ). || کارزارکننده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || انبوه شونده. ( غیاث ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس