متطیخ

لغت نامه دهخدا

متطیخ. [ م ُ ت َ طَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) به زشتی آلوده شونده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آلوده و ملوث و ناپاک و چرکین. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تطیخ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس