متطوق

لغت نامه دهخدا

متطوق. [ م ُت َ طَوْ وِ ] ( ع ص ) گردن بند پوشنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). زینت کرده شده با طوق و گردن بند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تطوق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس