متطوح. [ م ُ ت َ طَوْ وِ ] ( ع ص ) سرگردان و اینجا و آنجا اندازنده خود را. ( آنندراج ). سیار و سرگشته و آواره. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تطوح شود.
