متطبع

لغت نامه دهخدا

متطبع. [ م ُ ت َ طَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) خوی گیر. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). طبیعی و متأثر شده از طبیعت. || کسی که برخلاف طبیعت و به تکلف کاری میکند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || آوندپر. || رودخانه پر. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تطبع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس