متطأطی ٔ. [ م ُ ت َ طَءْ طِءْ ] ( ع ص ) کسی که پست می کند و فرو می افکند سرخود را. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تطأتطاء شود. || زمین پست پایمال شده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
