متطال

لغت نامه دهخدا

متطال. [ م ُ ت َ طال ل ] ( ع ص ) آن که گردن دراز کند تا دور نگرد. ( آنندراج ). کسی که گردن دراز می کند برای دیدن چیزی. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تطالل و متطاول شود.

پیشنهاد کاربران