متضجر. [ م ُ ت َ ض َج ْ ج ِ ] ( ع ص ) نالنده و بیقراری کننده. ( آنندراج ). غمناک و بی آرام و نالان. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مظلوم و ستم دیده و زیان دیده و جفاکشیده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تضجر شود.
