متضایف
معنی انگلیسی:
correlative
لغت نامه دهخدا
متضایف. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) با همدیگر نسبت دارنده. ( غیاث ) ( آنندراج ). || نزدیک به کنار. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || رودبار تنگ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تضایف شود. 