متضاغن. [ م ُ ت َ غ ِ ] ( ع ص ) با هم کینه ورزنده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). با همدیگر کینه ورزیده ودشمنی کرده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تضاغن شود.
