متصفق

لغت نامه دهخدا

متصفق. [ م ُت َ ص َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) ناقه ای که بر گردد بر شکم. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). شتری که از این پهلو به آن پهلو برگردد. ( ناظم الاطباء ). || متردد و دودله. || کسی که دوچار می شود و روبرو می گردد و مقابل می شود و متعرض میگردد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تصفق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس