متصرفه
/motesarrefe/
لغت نامه دهخدا
- قوه متصرفه ؛ قوتی است مترتب در مقدم تجویف اوسط دماغ و عمل آن ترکیب و تحلیل صور موجوده در خیال و معانی موجوده در حافظه است. این قوت اگر عاقله را بکار بندد مفکره و اگر وهم را در محسوسات بکار بندد متخیله می نامند و «اما المتخیلة فتسمی مفکرة ایضاً باعتبار استعمال الناطقة ایاها فی ترتیب الفکر و مقدماته ». ( فرهنگ علوم عقلی ) ( از تعریفات جرجانی ). قوه متفکرة. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به قوه متفکرة و متخیله گردد.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید