متصتع

لغت نامه دهخدا

متصتع. [ م ُ ت َ ص َت ْ ت ِ ] ( ع ص ) دودله در کاری. ( آنندراج ). متردد و دودله. || کسی که می آید و می رود. || تنها آینده بدون چیزی. ( ناظم الاطباء ). ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تصتع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس