متصبر

لغت نامه دهخدا

متصبر. [ م َ ت َ ص َب ْ ب ِ ] ( ع ص ) شکیبائی کننده. ( آنندراج ). کسی که شکیبائی می کند و صبر می نماید. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || خود را به ستم بازدارنده. ( آنندراج ). آن که به ستم خود را باز میدارد و منع می کند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تصبر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس