متصایح. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) یکدیگر را آواز دهنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مر همدیگر را بانگ زننده. ( ناظم الاطباء ). || نیام شمشیر کفته و ترکیده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تصایح شود.
