متصاغر. [ م ُ ت َ غ ِ ] ( ع ص ) خُردنماینده به خویشتن و خوار و حقیر. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خوار و حقیر و بی عزت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تصاغر شود.
