متشیط

لغت نامه دهخدا

متشیط. [ م ُ ت َ ش َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) سوخته. ( آنندراج ). سوخته و نیم سوخته. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || لاغر و نزار. ( آنندراج ). لاغرشده از بسیاری جماع. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تشیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس