متشوق

لغت نامه دهخدا

متشوق. [ م ُ ت َ ش َوْ وِ ] ( ع ص ) به تکلف ظاهر کننده شوق را و آرزومندی نماینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آرزومند و مشتاق. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشوق شود.

فرهنگ عمید

مشتاق، آرزومند.

پیشنهاد کاربران

بپرس