متشعث

لغت نامه دهخدا

متشعث. [ م ُ ت َ ش َع ْ ع ِ ] ( ع ص ) پراکنده و پریشان. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آلوده شده بگرد و خاک. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || اندک خورنده. || موی بر هم نشسته. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تشعث شود.

فرهنگ معین

(مُ تَ شَ عِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) متفرق ، پراکنده .

فرهنگ عمید

پراکنده، پریشان.

پیشنهاد کاربران

بپرس