متشدق. [ م ُ ت َ ش َدْ دِ ] ( ع ص ) به تکلف فصاحت نماینده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). کسی که به تکلف فصاحت می نماید. ( ناظم الاطباء ). || فسوس کننده مردم را. ( منتهی الارب ). استهزاء کننده. ( ذیل اقرب الموارد ). منه الحدیث : ابغضکم الی الثرثارون المتشدقون. ( ذیل اقرب الموارد ) || آن که در تکلم بانگ فراوان می زند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشدق شود.
