متشایع

لغت نامه دهخدا

متشایع. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) شریک. یقال هما متشایعان فی دار و متشاعان ؛ ای شریکان فیها. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ازناظم الاطباء ). شریک و همدیگر شریک شونده. ( آنندراج ). و رجوع به متشاع و تشایع شود. || رفیق وهمدم مر یک دیگر را. || پیروی کننده یکی مر دیگری را. ( از ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).

پیشنهاد کاربران

بپرس