متشاوس. [ م ُ ت َ وِ] ( ع ص ) نگرنده به گوشه چشم از تکبر یا از غضب. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که از روی تکبر و یا خشم بر گوشه چشم می نگرد و رخساره را کج می کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشاوس شود.