متشاع. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) ( از «ش ی ع » ) شریک و بهره دار. یقال هما متشاعان فی دار. ( ناظم الاطباء ). متشایع. شریک. ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به متشایع شود.
