متسیی. [ م ُ ت َ س َی ْ یی ] ( ع ص ) ( از «س ی ء» ) شتر ماده که فروگذارد شیر را از پستان بدون دوشیدن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تسیی شود.
