متسیطر. [ م ُ ت َ س َ طِ ] ( ع ص ) ( از «س طر» ) حافظ ونگهبان و برگماشته و مشرف به چیزی. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به مسیطر و تسیطر شود.
