متسور

لغت نامه دهخدا

متسور. [ م ُ ت َ س َوْ وِ ] ( ع ص ) یاره بردست.( آنندراج ). پوشنده دست برنجن. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تسور شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس