مِتْسوتینْت (mezzotint)
اولین متسوتینت شناخته شده توسط لودویگ فون زینگن
در ایتالیایی به معنای «نیم سایه». باسمه ای که به روش چاپ تیزابی، با تراکم سایه ها، نه خط ها، حاصل شود. این روش در قرن های ۱۸ و ۱۹متداول بود، و بیشتر برای تکثیر نقاشی، به ویژه تک چهره، به کار می رفت. در این روش لوح مسی یا فولادی را با ابزار آجداری با نام «غلتانک»، خراش می دادند، و سطح زبر یکنواختی به وجود می آوردند که جوهر را در خود نگه می داشت. در این مرحله با لوح مزبور می توانستند باسمۀ سیاه یک دستی تولید کنند؛ سپس نقاط مطلوب را «سوهان» می زدند تا طیفی از سایه های روشن تر حاصل شود. از آن جا که متسوتینت روشی برای تکثیر تصاویر بود، پس از اختراع عکاسی به سرعت از دور خارج شد. متسوتینت را فردی از اهالی اوترختبا نام لودویگ فون زیگن(۱۶۰۹ـ۱۶۷۵) ابداع کرد. از دیگر پیشروان این رشته، شاهزاده روپرت، خواهرزادۀ چارلز اولپادشاه انگلستان، درخور ذکر است. بسیاری از اولین دست اندرکاران این هنر، انگلیسی بودند و از این رو تا پایان قرن ۱۷، با نام «شیوۀ انگلیسی» شهرت داشت. جان اسمیت(۱۶۲۵ـ۱۷۴۲) از دیگر پیش گامان این اسلوب در انگلیس بود، که از روی بیش از ۱۰۰ تک چهرۀ گادفری نِلِرو بسیاری از آثار کوردجوو تیسینگراوور ساخت. جان فِیبر(ح ۱۶۹۵ـ ۱۷۵۶) که در هلند به دنیا آمده، و پدرش نیز خبرۀ متسوتینت بود، صدها متسوتینت از آثار نقاشان معاصرش ساخت. لاپتون گاف(۱۷۹۱ـ۱۸۷۳) استفاده از فولاد را به جای مس رواج داد. برخی از آثاری که به این روش چاپ می شدند، رنگین بودند؛ لو بلون(۱۶۶۷ـ۱۷۴۱) نخستین فردی بود که در این اسلوب با رنگ طبع آزمایی کرد.
اولین متسوتینت شناخته شده توسط لودویگ فون زینگن
در ایتالیایی به معنای «نیم سایه». باسمه ای که به روش چاپ تیزابی، با تراکم سایه ها، نه خط ها، حاصل شود. این روش در قرن های ۱۸ و ۱۹متداول بود، و بیشتر برای تکثیر نقاشی، به ویژه تک چهره، به کار می رفت. در این روش لوح مسی یا فولادی را با ابزار آجداری با نام «غلتانک»، خراش می دادند، و سطح زبر یکنواختی به وجود می آوردند که جوهر را در خود نگه می داشت. در این مرحله با لوح مزبور می توانستند باسمۀ سیاه یک دستی تولید کنند؛ سپس نقاط مطلوب را «سوهان» می زدند تا طیفی از سایه های روشن تر حاصل شود. از آن جا که متسوتینت روشی برای تکثیر تصاویر بود، پس از اختراع عکاسی به سرعت از دور خارج شد. متسوتینت را فردی از اهالی اوترختبا نام لودویگ فون زیگن(۱۶۰۹ـ۱۶۷۵) ابداع کرد. از دیگر پیشروان این رشته، شاهزاده روپرت، خواهرزادۀ چارلز اولپادشاه انگلستان، درخور ذکر است. بسیاری از اولین دست اندرکاران این هنر، انگلیسی بودند و از این رو تا پایان قرن ۱۷، با نام «شیوۀ انگلیسی» شهرت داشت. جان اسمیت(۱۶۲۵ـ۱۷۴۲) از دیگر پیش گامان این اسلوب در انگلیس بود، که از روی بیش از ۱۰۰ تک چهرۀ گادفری نِلِرو بسیاری از آثار کوردجوو تیسینگراوور ساخت. جان فِیبر(ح ۱۶۹۵ـ ۱۷۵۶) که در هلند به دنیا آمده، و پدرش نیز خبرۀ متسوتینت بود، صدها متسوتینت از آثار نقاشان معاصرش ساخت. لاپتون گاف(۱۷۹۱ـ۱۸۷۳) استفاده از فولاد را به جای مس رواج داد. برخی از آثاری که به این روش چاپ می شدند، رنگین بودند؛ لو بلون(۱۶۶۷ـ۱۷۴۱) نخستین فردی بود که در این اسلوب با رنگ طبع آزمایی کرد.
wikijoo: متسوتینت