متزین

لغت نامه دهخدا

متزین. [ م ُ ت َ زَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) آراسته. ( آنندراج ). آراسته شده و زینت داده شده. ( ناظم الاطباء ). آراسته شونده و زینت یابنده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) : به خطبه و سکه مبارک او متزین شود. ( المعجم چ 1 چ مدرس رضوی ص 16 ).

فرهنگ معین

(مُ تَ زَ یِّ ) (اِفا. ) زینت یابنده ، آراسته .

فرهنگ عمید

زینت یافته.

پیشنهاد کاربران

بپرس