متزبع

لغت نامه دهخدا

متزبع. [ م ُ ت َ زَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) خشمگین و بدخلق. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). معربد و خشمناک. ( ناظم الاطباء ). || بدخواه و نابکار. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تزبع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس