مترکل

لغت نامه دهخدا

مترکل. [ م ُ ت َ رَک ْ ک ِ ] ( ع ص ) کسی که پای خود را بر چیزی می نهد مانند آن که پای به روی بیل می گذارد تا آن را بزمین فروکند. ( ناظم الاطباء ). لگدزننده بر زمین تا بیل فرورود به زمین. ( از منتهی الارب ). و رجوع به ترکل شود.

فرهنگ فارسی

لگد زننده بربیل باری رفتن در زمین

پیشنهاد کاربران

بپرس