مترو تبریز به مجموعه خطوط فعال و در حال ساخت قطارهای شهری و تراموا در کلان شهر تبریز گفته می شود. مترو تبریز از ۵ خط ( ۴ خط اصلی و ۱ خط حومه ای ) به طول کلی ۱۰۰ کیلومتر تشکیل شده است. بخشی از این مجموعه شامل تراموا به درازا کلی ۵۰ کیلومتر خواهد بود.
... [مشاهده متن کامل]
در حال حاضر خط ۱ متروی تبریز به طول ۱۷/۲ کیلومتر در ۱۸ ایستگاه از ایستگاه متروی ایل گلی تا ایستگاه نور در حال بهره برداری است.
پیشینه استفاده از شکل نخستین قطار شهری در تبریز به بیش از یک سده پیش برگشته و این شهر در آن زمان شاهد راه اندازی نخستین تراموا کشور برای جابه جایی مسافران بود. قاسم خان والی، نخستین شهردار تبریز که فارغ التحصیل مدرسه نظامی سن - سیر بود به دلیل آشنایی با جامعه آن روز اروپا می خواست تبریز را نیز وارد جهان مدرن کند، از این رو وی ۷۴ سال پس از تأسیس نخستین تراموا در اتریش در سال ۱۸۲۷، تراموا تبریز را در سال ۱۹۰۱ میلادی به کار انداخت.
این وسیله نقلیه که در بدو تأسیس با عاریت گرفتن از کشورهای اروپایی با نام «تراموا» آغاز به کار کرد، پس از اشغال آذربایجان از سوی نیروها تزاری در ۱۲۸۸، «قونقا» نامیده شد و میدان محل استقرار آن تا امروز قونقا باشی نامیده می شود. «قونقا» یا تراموا از ۱۲۸۰ تا ۱۳۲۰ به مدت ۴۰ سال در تبریز، مردم را در فاصله ایستگاه راه آهن این شهر تا قونقا باشی جابه جا می کرد. نیروی محرکه واگن های تراموا یا قونقا، اسب ها بودند که واگن را روی ریل به حرکت درمی آوردند.
موضوع مطالعه و احداث قطار شهری تبریز، برای نخستین بار در دی ماه سال ۱۳۶۹ توسط نمایندگان تبریز در مجلس شورای اسلامی مطرح گردید و در نهایت قرار شد، احداث قطار شهری تبریز در برنامه کاری مسئولان قرار گیرد. سپس طی حکمی از سوی استاندار وقت، مسئول مطالعات و مجری قطار شهری تبریز انتخاب شده و در محل شهرداری مستقر گردید. امّا به دلیل عدم امکان استفاده از بودجه شهرداری و نیز عدم وجود منابع دیگر برای تأمین هزینه های احداث قطار شهری، موضوع مسکوت ماند. در سال ۱۳۷۵ مجدداً موضوع احداث قطارشهری تبریز قوت گرفته و مذاکراتی توسط استاندار وقت با شرکت اتریشی «اشکودا» انجام شده و مقرر شد که اطلاعات مربوط به حجم ترافیک خیابان های اصلی شهر به نمایندگان شرکت مذکور تحویل داده شود که بررسی های لازم کارشناسی را انجام دهند؛ ولی به علت مسائل سیاسی فی مابین مجدداً پیگیری طرح قطار شهری تبریز به حالت رکود بازگشت.
... [مشاهده متن کامل]
در حال حاضر خط ۱ متروی تبریز به طول ۱۷/۲ کیلومتر در ۱۸ ایستگاه از ایستگاه متروی ایل گلی تا ایستگاه نور در حال بهره برداری است.
پیشینه استفاده از شکل نخستین قطار شهری در تبریز به بیش از یک سده پیش برگشته و این شهر در آن زمان شاهد راه اندازی نخستین تراموا کشور برای جابه جایی مسافران بود. قاسم خان والی، نخستین شهردار تبریز که فارغ التحصیل مدرسه نظامی سن - سیر بود به دلیل آشنایی با جامعه آن روز اروپا می خواست تبریز را نیز وارد جهان مدرن کند، از این رو وی ۷۴ سال پس از تأسیس نخستین تراموا در اتریش در سال ۱۸۲۷، تراموا تبریز را در سال ۱۹۰۱ میلادی به کار انداخت.
این وسیله نقلیه که در بدو تأسیس با عاریت گرفتن از کشورهای اروپایی با نام «تراموا» آغاز به کار کرد، پس از اشغال آذربایجان از سوی نیروها تزاری در ۱۲۸۸، «قونقا» نامیده شد و میدان محل استقرار آن تا امروز قونقا باشی نامیده می شود. «قونقا» یا تراموا از ۱۲۸۰ تا ۱۳۲۰ به مدت ۴۰ سال در تبریز، مردم را در فاصله ایستگاه راه آهن این شهر تا قونقا باشی جابه جا می کرد. نیروی محرکه واگن های تراموا یا قونقا، اسب ها بودند که واگن را روی ریل به حرکت درمی آوردند.
موضوع مطالعه و احداث قطار شهری تبریز، برای نخستین بار در دی ماه سال ۱۳۶۹ توسط نمایندگان تبریز در مجلس شورای اسلامی مطرح گردید و در نهایت قرار شد، احداث قطار شهری تبریز در برنامه کاری مسئولان قرار گیرد. سپس طی حکمی از سوی استاندار وقت، مسئول مطالعات و مجری قطار شهری تبریز انتخاب شده و در محل شهرداری مستقر گردید. امّا به دلیل عدم امکان استفاده از بودجه شهرداری و نیز عدم وجود منابع دیگر برای تأمین هزینه های احداث قطار شهری، موضوع مسکوت ماند. در سال ۱۳۷۵ مجدداً موضوع احداث قطارشهری تبریز قوت گرفته و مذاکراتی توسط استاندار وقت با شرکت اتریشی «اشکودا» انجام شده و مقرر شد که اطلاعات مربوط به حجم ترافیک خیابان های اصلی شهر به نمایندگان شرکت مذکور تحویل داده شود که بررسی های لازم کارشناسی را انجام دهند؛ ولی به علت مسائل سیاسی فی مابین مجدداً پیگیری طرح قطار شهری تبریز به حالت رکود بازگشت.
دیگه مثل سابق و قدیمها شهر تبریز بر خلاف دارا بودن پتانسیلهای فوق العاده خوب و بادوام و ارزشمند، اعتبار لازم رو نداره چون مسئولین این شهر اکثرشون به فکر منافع خودشون هستند شهر اولینها با خیانت عمدی عده ای به شهر آخرینها تبدیل شده . . . .