قطار شهری اصفهان یا مترو اصفهان یک سامانه حمل و نقل همگانی در شهرستان اصفهان است. کار ساخت قطار شهری اصفهان از سال ۱۳۸۰ آغاز شد اما با توجه به بافت تاریخی این شهر به کندی پیش رفت و ساخت ایستگاه های جدید هم به کندی پیش میرود. خطاهای اجرایی نیز در طولانی تر شدن اجرای این پروژه مؤثر بوده اند. سازمان قطار شهری اصفهان مسئولیت ساخت قطار شهری را در محدوده شهر اصفهان بر عهده دارد و سازمان مترو منطقه اصفهان وظیفه بهره برداری از مترو در محدوده شهرِ اصفهان و شهرهای اطراف را دارد. هنگام حفاری در مسیر سی و سه پل و ورود دستگاه ( TBM ) باعث نشست نامتقارن در پایه های این پل تاریخی شد. برای شهر اصفهان ۳ خط قطار شهری در نظر گرفته شده است؛ خط ۱ مسیر شمال به جنوب، خط ۲ شرق به غرب و خط ۳ از جنوب به غرب می باشد. همچنین برخی از شهرهای اطراف نیز از طریق این سامانه به خطوط مترو اصفهان متصل می گردند. ۲۰ ایستگاه فعال مترو در اصفهان وجود دارد. عبور مترو از زیر میدان نقش جهان منتفی شده است. عملیات اجرایی خط ۲ متروی اصفهان از ابتدای سال ۱۳۹۸ آغاز و حفاری تونل ها از شمال شرق توسط دو دستگاه به قطر ۶/۵ متری و از غرب توسط یکدستگاه با قطر ۹/۵ متری انجام خواهد شد.
... [مشاهده متن کامل]
پیشنهاد ساخت مترو در اصفهان در زمان احداث کارخانه ذوب آهن در دهه ۱۳۴۰ داده شد. در این طرح قرار بود فرودگاه بین المللی اصفهان به شهر فولادشهر و سپس کارخانه ذوب آهن متصل گردد که اجرایی نشد.
نخستین طرح جامع حمل و نقل شهر اصفهان در سال ۱۳۵۵ توسط مهندسین مشاور سوئدی ولوو صورت گرفت اما به مرحله اجرا نرسید. پس از انقلاب ایران، در سال ۱۳۵۹ مطالعات جامع حمل و نقل اصفهان توسط سازمان مدیریت برنامه و بودجه استان انجام شد. طی آن به مدت یک سال مطالعات مترو اصفهان توسط شرکت مهندسین مشاور پاسیفیک کوماگائی گومی صورت گرفت. در سال ۱۳۶۳ نیز مطالعات حمل ونقل برون شهری محدود به منطقه صنعتی حاشیه زاینده رود توسط مجتمع شرکت فولاد مبارکه اصفهان و دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد.
بین سال های ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۹ مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک اصفهان با مدیریت سازمان حمل و نقل و ترافیک و توسط دانشگاه صنعتی اصفهان انجام و در پی آن بین سال های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۳ مطالعات پیش امکان پذیری حمل و نقل انبوه توسط شرکت فرانسوی سوفرتو و در سال ۱۳۷۴ مطالعات امکان پذیری آن توسط شرکت استرالیایی PPK انجام شد و شبکه حمل ونقل انبوه منطقه اصفهان مشخص گردید.
... [مشاهده متن کامل]
پیشنهاد ساخت مترو در اصفهان در زمان احداث کارخانه ذوب آهن در دهه ۱۳۴۰ داده شد. در این طرح قرار بود فرودگاه بین المللی اصفهان به شهر فولادشهر و سپس کارخانه ذوب آهن متصل گردد که اجرایی نشد.
نخستین طرح جامع حمل و نقل شهر اصفهان در سال ۱۳۵۵ توسط مهندسین مشاور سوئدی ولوو صورت گرفت اما به مرحله اجرا نرسید. پس از انقلاب ایران، در سال ۱۳۵۹ مطالعات جامع حمل و نقل اصفهان توسط سازمان مدیریت برنامه و بودجه استان انجام شد. طی آن به مدت یک سال مطالعات مترو اصفهان توسط شرکت مهندسین مشاور پاسیفیک کوماگائی گومی صورت گرفت. در سال ۱۳۶۳ نیز مطالعات حمل ونقل برون شهری محدود به منطقه صنعتی حاشیه زاینده رود توسط مجتمع شرکت فولاد مبارکه اصفهان و دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد.
بین سال های ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۹ مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک اصفهان با مدیریت سازمان حمل و نقل و ترافیک و توسط دانشگاه صنعتی اصفهان انجام و در پی آن بین سال های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۳ مطالعات پیش امکان پذیری حمل و نقل انبوه توسط شرکت فرانسوی سوفرتو و در سال ۱۳۷۴ مطالعات امکان پذیری آن توسط شرکت استرالیایی PPK انجام شد و شبکه حمل ونقل انبوه منطقه اصفهان مشخص گردید.
