مترح
لغت نامه دهخدا
مترح. [ م ُ ت َرْ رَ ] ( ع ص ) جامه سیررنگ . ( منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || زندگانی تنگ. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || سیل اندک که زود منقطع گردد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مترح. [ م ُ ت َرْ رِ ] ( ع ص ) اندوهگین کننده. ( آنندراج ). کسی که اندوهگین می کند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تتریح شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید