مُتَراکِب
(در لغت به معنی بر هم نشسته) اصطلاحی در قافیه. قافیه ای که در آن پیش از حرف رَویِ ساکن، سه حرف متحرک باشد، مانند سه حرف متحرک «ه ، و، س» و «ب، ر، س» که در دو قافیۀ این بیت پیش از حرف روی ساکن (ی) قرار گرفته اند: عمر بگذشت به بی حاصلی و بوالهوسی/ای پسر جام مِی ام دِه که به پیری برسی (حافظ).