مترئد. [ م ُ ت َ رَءْ ءِ ] ( ع ص ) باد وزنده. || کسی که برخیزد و سپس لرزه گیرد. ( از منتهی الارب ). کسی که در وقت برخاستن لرزه گیرد وی را از سنگینی خود. ( ناظم الاطباء ). || شاخه سایه افکننده. || شادمان. ( منتهی الارب ). و رجوع به ترئد شود.
