متذیی ٔ. [ م ُ ت َ ذَی ْ ی ِ ءْ ] ( ع ص ) گوشت جدا شده از استخوان به فساد خون و جز آن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). گوشت فاسد و تباه شده که از استخوان جدا گردد. ( ناظم الاطباء ). || روی آماسناک. ( آنندراج ). روی آماسیده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). || گوشت نیک پخته شده که بخوبی از استخوان جدا گردد. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تذیؤ شود.
