متدله

لغت نامه دهخدا

متدله. [ م ُ ت َ دَل ْ ل ِه ْ ] ( ع ص ) بیخود و دل ربوده کننده و عقل رفته گرداننده. ( آنندراج ). بیخود و دل ربوده و عقل رفته و نادان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تدله شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس