متحوب. [ م ُ ت َ ح َوْ وِ ] ( ع ص ) توبه کننده از گناه. ( آنندراج ). کسی که از گناه توبه کند. ( ناظم الاطباء ). || کسی که مال رفته بازیابد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). فقیری که مال دار شود. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || مالداری که فقیر شود. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
