متحل. [ م ُت ْ ت َ ح ِ ] ( ع ص ) استثناء کننده در سوگند. ( منتهی الارب ). کسی که استثنا می کند. ( ناظم الاطباء ). || آن که کفاره می دهد یمین را. ( از اقرب الموارد ).
