متحرم

لغت نامه دهخدا

متحرم. [ م ُ ت َ ح َرْ رِ ] ( ع ص ) بازداشته شده و منع کرده شده. || غیرجایز و خلاف شرع و حرام. || محترم و حرمت داشته شده. || پناه گیرنده. || دزد. || خارجی و بیدین. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحرم شود.

فرهنگ عمید

۱. دارای حرمت، حرمت داشته.
۲. بی دین.

پیشنهاد کاربران

بپرس