متحرج. [ م ُ ت َ ح َرْ رِ ] ( ع ص ) پرهیز کننده از گناه. ( آنندراج ). کسی که پرهیز می کند از کار بد و گناه. ( ناظم الاطباء ) : مردی ورع و متحرج بود. ( تاریخ بیهق ص 210 ). || نادم و پشیمان. ( ناظم الاطباء ). || رهائی یافته از سختی. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحرج شود.
