متحجی

لغت نامه دهخدا

متحجی. [ م ُ ت َ ح َج ج ] ( ع ص ) مقیم شونده به مکان. ( آنندراج ). مقیم و ساکن در جائی. ( ناظم الاطباء ). || قصد کننده چیزی. ( آنندراج ). || حریص و آزمند. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحجی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس