متحاوص

لغت نامه دهخدا

متحاوص. [ م ُ وِ ] ( ع ص ) خود را «احوص » وانماینده. ( آنندراج ). خود را «احوص » وانمود کننده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحاوص و احوص شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس