متحامل
لغت نامه دهخدا
متحامل. [ م ُ ت َ م ِ ] ( ع ص ) به خود گیرنده کار را به مشقت. ( آنندراج ). || کسی که رنج می دهد و می آزارد. || صابر و شکیبا. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحامل شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید