متحاص

لغت نامه دهخدا

متحاص. [ م ُ ت َ حاص ص ] ( ع ص ) قسمت کننده مال را میان خودها. ( آنندراج ). بهره بهره کننده در میان خود. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تحاص شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس