متحاجز. [ م ُ ت َ ج ِ ] ( ع ص ) از یکدیگر باز شده در حرب. ( آنندراج ). دو گروه از هم باز شده در حرب. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آرزومند به مخالفت. ( ناظم الاطباء ) || آن که متعرض می شود و یا مانعی می اندازد در راه دیگری. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تحاجز شود.
