متجننه

لغت نامه دهخدا

( متجننة ) متجننة. [ م ُ ت َ ج َن ْ ن ِ ن َ ] ( ع ص )ارض متجننة؛ زمین بسیار گیاه ناک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تجنن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس