متجعجع. [ م ُ ت َ ج َ ج ِ ] ( ع ص ) خود را بر زمین زننده از دردی که رسیده باشد. ( آنندراج ). آن که خود را به زمین زند از درد و المی که به وی رسیده است. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تجعجع شود.
